UITVERKOCHT 3 november Avond van de Otter in De Meenthe
Al 20 jaar icoon van Nationaal Park Weerribben-Wieden
Dit jaar is het precies 20 jaar geleden dat de otter werd uitgezet in Nationaal Park Weerribben-Wieden. Daarom organiseert Stichting Nationaal Park Weerribben-Wieden samen met Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, Bibliotheken Kop van Overijssel en Theater De Meenthe de Avond van de Otter. Een feestelijke avond met verhalen van toen, filmmaker Hilco Jansma over zijn bekroonde film Een Legende keert terug, onderzoek naar de Otter in Zwolle, het belang van natuur en biodiversiteit en een blik op de toekomst. De avond wordt gepresenteerd door NPO Radio1-journalist Margreet Reijntjes (o.a. Vroege Vogels en De Perstribune).
Margreet Reijntjes
Een avond vol verhalen
In 2002 werden in Nationaal Park Weerribben-Wieden de eerste otters uitgezet. Boswachter Egbert Beens van Staatsbosbeheer was erbij. De otters kwamen uit Letland, Wit-Rusland of gevangenschap en werden eerst een tijdje opgevangen in Burgers Zoo. Alle otters waren voorzien van een zendertje, maar al snel vertrokken de otters, op zoek naar andere leefgebieden en raakte het contact verbroken. Daarover en meer anekdotes van boswachter Egbert Beens.
Hilco Jansma is natuurfilmer en gedragsbioloog. In 2020 maakte Hilco de documentaire ‘De Otter, een legende keert terug’. De film toont unieke beelden van de otter op jacht naar voedsel, hoe ze spelen en zelfs hoe een moederotter haar jong een eerste zwemles geeft. Wat komt er kijken bij het maken van een natuurfilm? Hoeveel geduld moet je hebben? Hilco vertelt erover en beantwoordt vragen.
Is de stad geschikt als leefomgeving voor de otter? Toen Lidewij Disbergen van buurtgenoten hoorde dat er otters waren gezien, op nog geen 100 meter afstand van haar huis, ging ze op onderzoek uit. Met werkbroek en stevige schoenen aan. Op zoek naar sporen én otterpoep onder de vele bruggetjes van Zwolle Zuid. Lidewij deed het onderzoek in het kader van haar opleiding Bos- en Natuurbeheer en komt er over vertellen. Samen met Johan Spinder, regiocoördinator otter Overijssel van de Zoogdiervereniging.
In de discussie over het belang van natuurbescherming en -ontwikkeling en biodiversiteit sluiten Lisanne Kruiswijk, gebiedsontwikkelaar Natuur en Landbouw Nationaal Park Weerribben-Wieden, en Johann Prescher, boswachter Natuurmonumenten, aan.
Onze host tijdens de Avond van de Otter is Margreet Reijntjes. Margreet is journalist, mediatrainer, conflictbemiddelaar en een veelgevraagd dagvoorzitter. Al 25 jaar presenteert ze zeer uiteenlopende radio- (en tv programma’s), waaronder het natuur- en milieuprogramma ‘Vroege Vogels’ (samen met Ivo de Wijs). Tegenwoordig is ze elke zondagmiddag te horen op NPO Radio 1 in het programma ‘De Perstribune’.
Over de otter
De otter is één van de grootste roofdieren van ons land. Ze eten voornamelijk vis, maar soms ook kikkers, salamanders en af en toe een vogeltje. Hun super gladde slanke lijf is aangepast aan het jagen onder water. Ze kunnen hun ogen, neus en oren dicht doen als ze duiken. De dikke snorharen zijn heel gevoelig, zodat ze ook in troebel water kunnen vissen. Hun vacht is vettig en waterdicht. En door de zwemvliezen tussen hun tenen kunnen ze goed en vooral snel onder water zwemmen: op één ademteug wel 400 meter. Otters leven alleen. Ze markeren hun leefgebied met spraints – een mooi woord voor poep. De spraints vind je vaak tussen twee wateren in of op een verhoging, zoals een boomstam, steen of steiger. Is er geen hoger punt dan maken ze er zelf één.
Terug naar 2002
In 2002 is een vijfjarig herintroductieprogramma van de otter van start gegaan. In twee lichtingen zijn in totaal 15 otters uitgezet in het Nationaal Park Weerribben-Wieden. De otters waren voor een deel (11 stuks) afkomstig van populaties uit Letland en Wit-Rusland. De overige dieren kwamen uit gevangenschap. Voordat de otters werden uitgezet, werden ze tijdelijk opgevangen in Burgers Zoo. Van de eerste lichting otters van zeven stuks hebben zich er uiteindelijk zes in het uitzetgebied gevestigd. Van de tweede lichting van acht stuks zijn de meeste dieren in de aanpassingsperiode gaan zwerven. Zij zijn aantoonbaar het uitzetgebied uitgetrokken. In april 2003 bevond zich in het uitzetgebied een stabiele groep van in totaal zeven
otters, waarvan drie paartjes in de Weerribben en een alleenstaand mannetje in de Wieden. Er waren nog geen aanwijzingen voor nakomelingen. (bron Alterra Wageningen, 2003).
Veel media-aandacht
In 2002 besteedde Dagblad van het Noorden veel aandacht aan het uitzetten van de otter. Zo lezen we in Hoe dan ook, de otter is terug dat het ging om 7 ‘immigranten’ uit Letland, Wit-Rusland, Tsjechië en Zweden. Nu zijn we heel trots dat de otter het zo goed doet. Maar toen waren er zeker ook tegenstanders. De otters werden in het begin intensief gevolgd. In augustus was er één zoek en werd zelfs een vliegtuigje ingezet om deze op te sporen. Helaas werd de otter niet gevonden. De otter heeft zich goed hersteld. Inmiddels leven er zo’n 500 in Nederland. Van Nationaal Park Weerribben-Wieden tot Groningen, tot Amsterdam en waarschijnlijk zelfs ook in de Biesbosch.
